Το αμάρτημα της μητρός μου και άλλα διηγήματα

Λεωνής

Το διάσημο εξομολογητικό μυθιστόρημα του Γιώργου Θεοτοκά, όπου τα προσωπικά βιώματα μετατρέπονται σε καθολική θεώρηση μιας εποχής.

Ένας Πολίτης θυμάται

H ζωή του Σίμου, ενός απλού Kωνσταντινουπολίτη, από την τρυφερή ηλικία των πέντε χρόνων που συνειδητοποιεί τι συμβαίνει γύρω του, ώς την ώριμη ηλικία των πενήντα έξι χρόνων, όπου και εγκαταλείπει οριστικά την Πόλη.

Το κυνήγι της δικαίωσης

Το 1985, ο Παύλος Αργυρίου βρίσκεται δολοφονημένος στο σπίτι του. Και αφήνει ορφανό τον οχτάχρονο γιο του... Το 1995, ο Έρωτας, έχοντας ολοκληρώσει το σχολείο, αποφασίζει να περάσει μερικές ξέγνοιαστες μέρες μακριά από όλους, στις Σπέτσες. Μια επιλογή που, όπως θα αποδειχθεί, δεν ήταν ούτε τυχαία ούτε συμπτωματική. Μια επιλογή που ήταν μονόδρομος... Στις Σπέτσες ο δεκαοχτάχροονος νέος έρχεται αρκετά κοντά με την ξενοδόχο του, την Αντιγόνη.

Τα αδέσποτα των Χριστουγέννων

Διηγήματα αναφορικά με τα Χριστούγεννα και όχι μόνον, που προσπαθούν να δείξουν το αληθινό πρόσωπο της πραγματικότητας σε σχέση με τη γιορτινή, ανέφελη και καταναλωτική πλευρά των Χριστουγέννων.

Αιγέας

- Θεέ μου, εγώ με που ‘λεγα, πως δεν ήθελα να ξαναδώ άντρα; Και ποιός μου λέει πως αυτός με θέλει στο ελάχιστον και όχι εξ ανάγκης; Σάμπως εμείς δεν του δώσαμε αυτή τη λύση του λευκού γάμου για το χατίρι του παιδιού; Τώρα όμως αυτή η προσμονή όταν λείπει κι αυτό το δάγκωμα που νιώθω σαν ξανάρχεται τι είναι; Για το χατίρι του παιδιού; Μα το παιδί το ‘θελες εσύ Κατερίνα, και έτσι δέχτηκες και τον Μανουήλ, αυτόν τον άγριο, τον Σαρακηνό όπως τον χαρακτήρισες,...

Παλιός κήπος - Παλιά αγάπη

Η Τεζέρ Οζλού κατάφερε στη σύντομη ζωή της (1943-1986) να δημιουργήσει ένα έργο που άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στα τουρκικά γράμματα και μια ανεπανάληπτη γυναικεία φωνή. «Στήνει τις ιστορίες της όχι τόσο για να πει όσο για “να μην πει” κάποια πράγματα», γράφει γι’ αυτήν ο Τούρκος ποιητής Γκιουβέν Τουράν. Τα διηγήματα της συλλογής αυτής, συνομιλούν κατά κάποιον τρόπο και με τα μυθιστορήματά της. Χωρίς να αποτελούν επαναλήψεις, τα μεν για τα δε, είναι τα...

Στον φεγγίτη του μυαλού

Ώσπου η φωνή της µάνας του, τον φώναζε µε τ’ όνοµά του, Μιχάλη, παρατείνοντας το ήτα για κάµποσο. Αµέσως µετά φώναζε τ’ όνοµα του αδελφού του. Κι αυτός συνέχιζε να κυλάει το τσέρκι του. Ήταν τόσο συναρπαστικό, γιατί διαρκώς εκινείτο, πήγαινε πάντα παρακάτω, αναπηδούσε στα χαλίκια. Ποτέ δεν σταµατούσε κι αυτός το βοηθούσε να µην πέσει. Έτσι έσωζε τον εαυτό του από τη σκόνη του δρόµου, που πριν κατακαθήσει και τον σκεπάσει, είχε πια φύγει.

Η οπτασία

Το αμούστακο αγόρι με το όνομα Χασμέτ που δουλεύει ως βοηθός κουρέα, μια νύχτα βλέπει στον ύπνο του Εκείνη και την ερωτεύεται τρελά. Έτσι ξεκινά ένα μακρύ ταξίδι προς τη Βαγδάτη για να την βρει. Οι άνθρωποι που συναντά σε αυτό το μαγευτικό ταξίδι, του εξηγούν τους αλλόκοτους έρωτες της ζωής τους και τον προειδοποιούν.

Ο τριανταφυλλόκηπος

Είμαι ο ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΚΗΠΟΣ και γεννήθηκα μέσα από την ιστορία της Μέλιας και του Παρς… Βρέθηκα μάρτυρας της ιστορίας αυτής του πόνου, της αγάπης και του έρωτα που παίδεψε τρεις γενεές. Αλλά μάρτυρας και του ευτυχισμένου τέλους συνένωσης κι εξιλέωσης των απογόνων τους… Χαίρομαι που υπήρξα και θα υπάρχω εσαεί, σύμβολο της ομορφιάς και της τελειότητας, της αιώνιας αγάπης, του πάθους και του ρομαντισμού, της πολυτέλειας και του αισθησιασμού, χαρίζοντας...

Με παραλήπτη το άγνωστο

Μια τυχαία συνάντηση δύο νέων ανθρώπων σε ένα βιβλιοπωλείο της Κωνσταντινούπολης. Η γνωριμία, η ταύτιση απόψεων, ο ίδιος τρόπος σκέψης, η προσπάθεια επαγγελματικής αποκατάστασης, η αντιμέτωπιση των προβλημάτων της ζωής. Τα γράμματά τους, χωρίς όμως αποστολή, χωρλις να τα στέλνουν ο ένας στον άλλον, και το ραντεβού τους έναν χρόνο μετά και πάλι στην Πόλη.

πορτοκαλί φάκελος

Δεκαπέντε αυτόνομες ιστορίες μέσα στον ίδιο φάκελο. Παράδοξες αφηγήσεις σε απροσδόκητους άξονες. Σ’ αυτές τις σελίδες το συνδετικό στοιχείο είναι το χρώμα πορτοκαλί. Ενδιάμεσο και υβριδικό, άλλοτε λυτρωτικό και άλλοτε καταδικαστικό, αυτό το χρώμα βρίσκει την αρμονία του μέσα από τη σύγκρουση.

Ο «Θεός» κρίθηκε ένοχος

Υπάρχουν στιγμές που ο άνθρωπος δεν ενεργεί ως μέλος ενός συνόλου, αυτού που αποκαλείται από τους αρμόδιους κοινωνική ομάδα, αλλά χαράζει μία πορεία σαν αυθύπαρκτη οντότητα, ελεύθερα και υπεύθυνα, θέτοντας ο ίδιος τους περιορισμούς και τις ευθύνες του. Οι πράξεις και οι επιλογές του δεν αποτελούν πλέον γεγονότα προς κρίσιν από την ομάδα αλλά έργο δικό του μακριά από τη δικαίωση ή την καταδίκη της.

Διακοπές στον Καύκασο

Ένοχες σιωπές

Kάθε ζωή είναι φτιαγμένη από μέρες, νύχτες και αναμνήσεις. Η τύχη είναι ένα πεινασμένο αγρίμι που κανείς δεν ξέρει ποτέ, πότε θα επιτεθεί για να κατασπαράξει τη λεία του. Η μοίρα των ηρώων διασταυρώνεται και όλοι τους μπλέκονται στο γαϊτανάκι της ζωής. Μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία.

Ακολουθώντας τον ήχο του νέι

Mια αληθινή ιστορία αγάπης... Ένας ανέλπιδος έρωτας... Για σκηνικό η Kωνσταντινούπολη, τα Πριγκηποννήσια, η Bιέννη. Mια αισθηματική πορεία που αγγίζει παλιά βιώματα και τα μεταφέρει στο σήμερα, αναιρώντας τον χρόνο. Ένα οδοιπορικό τριών ανθρώπων με διαφορετικές ρίζες που αναζητούν τη δική τους αλήθεια, νομίζοντας πως είναι αυτεξούσιοι, ενώ η μοίρα ακολουθεί αμετάκλητα την πορεία της, ανατρέποντας τις προσδοκίες τους και συνθέτοντας το δικό της ανεξίτηλο...

Η Αθηνά από την Αθήνα και άλλα διηγήματα

Μία συλλογή διηγημάτων ψυχογραφικού ήθους. Η νουβέλα, που έχει δώσει και το όνομά της στο βιβλίο, αναφέρεται στη ζωή μιας νέας κοπέλας με σπουδές ψυχολογίας στο Παρίσι και την επαγγελματική της σταδιοδρομία στην Αθήνα, με φόντο την περίοδο της χούντας.

Έγκλημα στον Ιανό

Μια μεταφράστρια, επηρεασμένη από την αστυνομική λογοτεχνία που υπηρετεί από καιρό, βλέπει παντού δολοφονίες. Ακόμα κι ένα ατυχές συμβάν το οποίο λαμβάνει χώρα στον Ιανό, εξελίσσεται γι’ αυτήν σε έμμονη ιδέα. Το τελευταίο μυθιστόρημα που μεταφράζει διαδραματίζεται σε ένα από τα νησιά της Προποντίδας, στην Κωνσταντινούπολη, και είναι αυτό που τροφοδοτεί τις εμμονές της και την οδηγεί σε αχαρτογράφητα για εκείνη μονοπάτια...

Εγώ ο Μανώλης Αξιώτης

Τα δυο βιβλία του Μανώλη Αξιώτη, του κεντρικού ήρωα και πρωταγωνιστή των «Ματωμένων Χωμάτων», που έζησε όσο λίγοι άνθρωποι τα δεινά και τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, συγκλονίζουν, καθώς αφηγούνται τα πάθη της Μικρασίας, τα βάσανα της προσφυγιάς και τα μετέπειτα ταραγμένα χρόνια ως τη δεκαετία του 1960.

Μικρές αστόλιστες ιστορίες

Εικόνες και στιγμιότυπα αποχαιρετισμού από μια περασμένη εποχή στην Πόλη.