Η τραγωδία ανήκει στους Έλληνες

Νέα Δημοκρατία και Σύριζα, δεξιά κι αριστερά, Ανατολή και Δύση, πρόοδος και συντήρηση. Δημοψήφισμα και διεθνείς συμφωνίες, εκλογές και προεκλογικές εκστρατείες. Γάμοι, εξόδιες ακολουθίες και ανείπωτες τραγωδίες. Λαός και κολωνάκι. Νικητές και ηττημένοι. Φιλελευθερισμός και νεοφιλελευθερισμός. Πολιτική και Θεολογία.

Ο θείος Καρνίκ

Ο Αντάν (Αντρανίκ) Οζέρ γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Στα πεζογραφήματά του επικεντρώνεται συνήθως στους μικροαστούς Αρμένηδες της Κωνσταντινούπολης, καταγράφοντας μεθοδικά τις αντιδράσεις τους σε απλά, συνηθισμένα επεισόδια της καθημερινότητας, αποφεύγοντας τις απευθείας περιγραφές των χαρακτήρων. Τα διηγήματά του συνθέτουν ένα λεπτοδουλεμένο ψηφιδωτό της μεταπολεμικής Αρμένικης κοινότητας της Πόλης.

Οι κρυπτοχριστιανοί

H μακραίωνη περίοδος της Τουρκοκρατίας, πλήγμα βαρύτατο στην ιστορική πορεία του Ελληνισμού, προκάλεσε στους υπόδουλους ραγιάδες οδύνη και πόνο για τις αναρίθμητες συμφορές, αλλά ταυτόχρονα, τους πρόσφερε και στιγμές ανάτασης και μεγαλείου, που και σήμερα αφήνουν έκπληκτους τους μελετητές, οι οποίοι ανακαλύπτουν δυνάμεις αστείρευτες ενός λαού που στάθηκε όρθιος βιολογικά, πνευματικά, ψυχικά, όταν όλα έδειχναν πως η πλήρης κατάρρευση είχε ήδη συντελεστεί.

Οι Εβραίοι του Διδυμοτείχου

Πόλη γεμάτη μνήμες και ιστορική φόρτιση, αλλά και εθνικό παλμό, το Διδυμότειχο είναι η «βυζαντινή πρωτεύουσα» της Eλλάδας και ο προμαχώνας των ελληνικών επάλξεων. Πόλη σημαντική στρατηγικά και οικονομικά από πολύ παλιά, το Διδυμότειχο κατοικούνταν ανέκαθεν από ποικίλες πληθυσμιακές ομάδες, που περιστοίχιζαν τον ελληνικό του κορμό. Tσιγγάνοι, μουσουλμάνοι, Aρμένηδες και εβραίοι ζούσαν στην πόλη από την απαρχή της ιστορίας της, σχηματίζοντας μια...

Το νηπιαγωγείο στο Ζάππειο της Κωνσταντινούπολης 1875-1925 και 1953-

Το Ζάππειο Παρθεναγωγείο ιδρύθηκε το 1875. Από το πρώτο έτος λειτούργησε με νηπιαγωγείο, τετρατάξιο δημοτικό και διτάξιο γυμνάσιο. Το παρόν πόνημα πραγματεύεται κυρίως την περίοδο ’53-’84 που αφορά το νηπιαγωγείο με σύντομη αναφορά στο παρελθόν και το παρόν του τμήματος. Με την ευχή το Ζάππειο να συνεχίσει ως ολοκληρωμένο εκπαιδευτήριο την πολύχρονη πορεία του με όλες τις βαθμίδες.

Τα αδέσποτα των Χριστουγέννων

Διηγήματα αναφορικά με τα Χριστούγεννα και όχι μόνον, που προσπαθούν να δείξουν το αληθινό πρόσωπο της πραγματικότητας σε σχέση με τη γιορτινή, ανέφελη και καταναλωτική πλευρά των Χριστουγέννων.

Στον φεγγίτη του μυαλού

Ώσπου η φωνή της µάνας του, τον φώναζε µε τ’ όνοµά του, Μιχάλη, παρατείνοντας το ήτα για κάµποσο. Αµέσως µετά φώναζε τ’ όνοµα του αδελφού του. Κι αυτός συνέχιζε να κυλάει το τσέρκι του. Ήταν τόσο συναρπαστικό, γιατί διαρκώς εκινείτο, πήγαινε πάντα παρακάτω, αναπηδούσε στα χαλίκια. Ποτέ δεν σταµατούσε κι αυτός το βοηθούσε να µην πέσει. Έτσι έσωζε τον εαυτό του από τη σκόνη του δρόµου, που πριν κατακαθήσει και τον σκεπάσει, είχε πια φύγει.

Τα Ταταύλα

Στο έργο του 1913 «τα Ταταύλα και η Ιστορία τους», ο Επίσκοπος Παμφίλου Μελισσηνός Χριστοδούλου περιγράφει διεξοδικά μια από τις σημαντικότερες ρωμαίικες κοινότητες της Πόλης.

Η εξόντωση του μισητού λιονταριού

η ιστορία της σύγχρονης Τουρκία εξελίσσεται ως μια αργόσυρτη πορεία σταδιακής εξόντωσης του «μισητού λιονταριού», των εθνικών μη τουρκικών κοινοτήτων που διαβιούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι οποίες αποτελούσαν και την πλέον εύρωστη συνιστώσα της τουρκικής οικονομίας.

Ένοχες σιωπές

Kάθε ζωή είναι φτιαγμένη από μέρες, νύχτες και αναμνήσεις. Η τύχη είναι ένα πεινασμένο αγρίμι που κανείς δεν ξέρει ποτέ, πότε θα επιτεθεί για να κατασπαράξει τη λεία του. Η μοίρα των ηρώων διασταυρώνεται και όλοι τους μπλέκονται στο γαϊτανάκι της ζωής. Μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία.

Καλλιθέα

H πρωτότυπη αυτή ερευνητική εργασία σκιαγραφεί την ιστορική συγκρότηση του Δήμου Kαλλιθέας, την συμβολή της αυτοδιοίκησης στη διαμόρφωση της σημερινής ταυτότητας της πόλης, καθώς και την αντιληπτική εικόνα και αισθητική κρίση των κατοίκων της αλλά και όσων εργάζονται ή διέρχονται από την Kαλλιθέα.

Σταχυολογήματα περί Πόλης και Φαναρίου

«Να έρχεστε όσο μπορείτε πιο συχνά στο Πατριαρχείο, στην Κωνσταντινούπολη, που είναι μια όμορφη Πόλη, φιλόξενη Πόλη, ιστορική. Έχουμε ως Γένος και ως Ορθόδοξη Εκκλησία βαθύτατες ρίζες εδώ, και κανείς δεν μπορεί να μας ξεριζώσει. Όσοι αιώνες και αν περάσουν, όσες πολιτικές ανακατατάξεις και αν θα γίνουν σε αυτά τα μέρη, εμείς θα φυλάγουμε τις Θερμοπύλες, όσο θέλει ο Κύριος». Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Το ΒΗΜΑ, 7 Μαρτίου 2018 «Μέ τό...

Ούτε το όνομα μου

Γραμμένη από την κόρη της, την Thea,η βασανιστική αφήγηση της Σάνο για τον αφανισμό της οικογένειας και του κόσμου της ξεδιπλώνεται με τόσο ζωντανές λεπτομέρειες που κάθε σελίδα σκίζει το μυαλό και την καρδιά.

Λύκου Ανάβασις

Πρόκειται για μια μελέτη του τουρκικού στρατού ως οικονομικής υπερδύναμης της τουρκικής κοινωνίας, μια διάσταση που συνήθως παραμένει στο περιθώριο των εγχώριων αναλύσεων περί Τουρκίας

Εγώ ο Μανώλης Αξιώτης

Τα δυο βιβλία του Μανώλη Αξιώτη, του κεντρικού ήρωα και πρωταγωνιστή των «Ματωμένων Χωμάτων», που έζησε όσο λίγοι άνθρωποι τα δεινά και τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, συγκλονίζουν, καθώς αφηγούνται τα πάθη της Μικρασίας, τα βάσανα της προσφυγιάς και τα μετέπειτα ταραγμένα χρόνια ως τη δεκαετία του 1960.

Μνήμες Κωνσταντινούπολης, Αιγύπτου, Μικράς Ασίας και Πόντου

Εκλαϊκευμένη μορφή μέρους της διδακτορικής διατριβής του συγγραφέα, εμπλουτισμένη με συνεντεύξεις και φωτογραφικό υλικό από τους ερωτηθέντες. Περιλαμβάνει, ακόμα, δραστηριότητες ομογενειακών συλλόγων, καθώς και τις συνθήκες εγκατάστασης των προσφύγων στην Ελλάδα, κυρίως το β' ήμισυ του 20ού αιώνα.

Το Χαμάμ

«Το χαμάμ είναι κάτι παραπάνω από χώρος καθαρισμού. Κόσμος απροσδόκητος, αναμνήσεις ανάκατες, ντροπή και ξεδιαντροπιά, κόπωση και χαλάρωση, όλα μπερδεύονται, όλα ανακατεύονται σ’ αυτήν την υγρή και γεμάτη ατμούς ατμόσφαιρα, αλλά και μέσα στο μυαλό μας». Ahmad Serifioui, La bath a nerveille Όλοι γνωρίζουμε το χαμάμ είτε από διάφορες ιστορίες είτε από κινηματογραφικές ταινίες. Όμως οι γνώσεις μας για το χαμάμ είναι περιορισμένες. Η σύντομη μελέτη...

Το κορίτσι απ΄ τη Σαμψούντα

Η Καλλιόπη πίστευε μέχρι τα εννιά της χρόνια πως το χειρότερο που της είχε τάξει η ζωή ήταν τα παράξενα μάτια της, για τα οποία την κορόιδευαν οι συμμαθήτριές της στο Παρθεναγωγείο, επειδή δε γινόταν να γνωρίζει πόσα άλλα της είχε η μοίρα γραμμένα.

Οι μαυρόλυκοι

Λεωνής

Το διάσημο εξομολογητικό μυθιστόρημα του Γιώργου Θεοτοκά, όπου τα προσωπικά βιώματα μετατρέπονται σε καθολική θεώρηση μιας εποχής.