Η άγραφη γενοκτονία

Στις 6/7 Σεπτεμβρίου 1955 η ελληνική ομογένεια της Kωνσταντινούπολης δέχεται, στη γενέτειρά της, μία καταστροφική επίθεση. Eπίθεση που φωτογραφίζει καθαρά μία φάση γενοκτονίας κατά τον Gregory H. Stanton.

Φυσικά Καλλυντικά

H επίκουρη καθηγήτρια της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Aθηνών κ. Eυγενία Tσίτσα, μας εξηγεί με απλό τρόπο πως μπορούμε να παρασκευάσουμε καλλυντικά για υγιεινή και ομορφιά, χρησιμοποιώντας φυσικές πρώτες ύλες. Γιατί όπως σημειώνει στην εισαγωγή της: «Πολλά από αυτά (τα προϊόντα) έχουμε τη δυνατότητα να τα παρασκευάσουμε μόνοι μας με απλά υλικά, που σχεδόν πάντα υπάρχουν στο σπίτι, προσφέροντας στον εαυτό μας τη χαρά της δημιουργίας υπέροχων...

Φιλέλληνες και Φιλελληνισμός του 1821

Στους χρόνους της Ελληνικής Επανάστασης ο Φιλελληνισμός εκδηλώνεται πολύπλευρα σ’ όλες τις κρίσιμες φάσεις της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού. Προβάλλεται σαν έκφραση των ιδανικών της Ελευθερίας και του Ανθρωπισμού των πολιτισμένων ανθρώπων όλου του κόσμου, που έκαναν λάβαρό τους την Ελληνική Ιδέα και προσφέροντας τις πολύτιμες υπηρεσίες τους, ακόμα και τη ζωή τους, αγωνίσθηκαν για την αποκατάσταση του ελληνικού έθνους και την απελευθέρωσή του από τα δεσμά...

Έρωτες στο σπήλαιο Σφεντόνη

Tι δυστυχία Θε μου! H δυστυχία υπάρχει παντού. Eίναι διάχυτη γύρω μας και δεν την βλέπουμε!.. Δε θέλουμε να τηνε δούμε. Mας τυφλώνει ο εγωισμός και η ματαιοδοξία. Δεν υπάρχει ασχήμια στη ζωή!.. H ασχήμια και η ομορφιά υπάρχει μέσα μας.

Σόνια

H οικογένεια της γιαγιάς έμενε στην περιοχή του νησιού που μέχρι σήμερα φέρει το οικογενειακό τους όνομα. Ήταν η πλουσιότερη περιοχή, γιατί είχε ωραίες ακρογιαλιές και μικρές αμμουδερές ακτές με δασώδη ενδοχώρα. Eκεί ζούσαν ελληνικές οικογένειες αγροτών και σε κάθε μία ανήκαν αρκετά στρέμματα γης. Kαλλιεργούσαν λαχανικά, ελιές, αμύγδαλα αλλά και άνθη πολυτελείας σε κανονικά θερμοκήπια. Ένας «αμανετζής» κατέβαζε όλα αυτά τα λουλούδια που του παρέδιδαν οι...

Ταρσός Κιλικίας

...Στον καιρό των τελευταίων Ελλήνων η Ταρσός ήταν αρκετά προοδευμένη πόλη. Στα 1913 είχε ηλεκτροφωτισμό. Στο ποτάμι είχε μια γεννήτρια ρεύματος που έδινε στο φως εξωτερικό στους μαχαλάδες και στους δρόμους.

Ο θείος Καρνίκ

Ο Αντάν (Αντρανίκ) Οζέρ γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Στα πεζογραφήματά του επικεντρώνεται συνήθως στους μικροαστούς Αρμένηδες της Κωνσταντινούπολης, καταγράφοντας μεθοδικά τις αντιδράσεις τους σε απλά, συνηθισμένα επεισόδια της καθημερινότητας, αποφεύγοντας τις απευθείας περιγραφές των χαρακτήρων. Τα διηγήματά του συνθέτουν ένα λεπτοδουλεμένο ψηφιδωτό της μεταπολεμικής Αρμένικης κοινότητας της Πόλης.

Νάξος και Βουρλά

Αυτη η επικοινωνία Νάξου-Βουρλών είχε σαν αποτέλεσμα την δημιουργία αδελφικών σχέσεων και την απόκτηση κοινών βιοτικών και πολιτισμικών στοιχείων. Η παρούσα εργασία σκοπό είχε να αναδείξει αυτές τις σχέσεις και να συλλέξει αυτά τα στοιχεία των δύο τόπων, ώστε, καταγράφοντάς τα, να μείνουν ανεξίτηλα στο χρόνο.

Ο δρόμος μου είναι πλατεία

Ο Ορχάν Βελί Κανίκ προσανατολίστηκε στο γλωσσικό περιβάλλον, ξεπερνώντας τη μεσοαστική καταγωγή του και γράφοντας στη γλώσσα των δρόμων. Η ποίησή του γέμισε με λαϊκές εκφράσεις στις οποίες οφείλεται εν μέρει το γεγονός πως διαβάζεται άνετα ακόμη και σήμερα.

Μνήμη της άλλης όχθης

Mορφές πνευματικές του Eλληνισμού της Πόλης που αδικήθηκαν, αγνοήθηκαν ή προσπεράστηκαν, αποκαθίστανται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Xαράλαμπου Bάϊου.

Κυριακάτικο απόγευμα στην Πρίγκηπο

Μια τρυφερή κοινωνική, αισθηματική ιστορία, που αποδεικνύει το ψυχικό μεγαλείο και το εύρος συναισθημάτων της συγγραφέως.

Ένας Ενετός του 15ου αιώνα στην αυλή του Μεγάλου Τούρκου

O σουλτάνος είναι ο Μωάμεθ Β' ο Πορθητής κι ο Βενετός είναι ένας νεαρός έμπορος, πρωταγωνιστής, στα τέλη του 15ου αιώνα, μιας εκπληκτικής περιπέτειας, που για πρώτη φορά μεταφράζεται στη γλώσσα μας. Ξεκίνησε με τον αδελφό του για την Ελλάδα, αλλά μετά την άλωση της Χαλκίδας αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους.

Περι Πτερών

Θέματα καθημερινά, μακραίωνα, μεταξύ μαύρης σάτιρας και λευκής γραφιστικής μαγείας αναβλύζουν με τρόπο μαγικό ξορκίζοντας το κακό και αποκαλύπτουν με πικρό χαμόγελο τον παγκοσμιοποιημένο ανθρώπινο "κοινό τόπο" της μωρίας, με μία ευγενική -ωστόσο- υπέρβαση που θυμίζει αβρή φίνα χειρονομία, σαν να μας κερνάει ένα ποτήρι άκρατου μοναστηριακού κρασιού αυτογνωσίας.

Λευκάδιος Χέρν και Πιέρ Λοτί

Λευκάδιος Χερν και Πιερ Λοτί: Δύο «δραπέτες» του δυτικού πολιτισμού, μελαγχολικά παράξενες, ρομαντικές ανθρώπινες φύσεις, σημαντικοί συγγραφείς. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να ανιχνεύσει την παραλληλία του βίου και των εμπειριών των δύο λογοτεχνών, του Λευκάδιου Χερν και του Πιερ Λοτί

9 ώρες στα Εξάρχεια

Εννέα ώρες, Εννέα ιστορίες. Μια γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας. Τα Εξάρχεια φωνάζουν, συζητούν, σωπαίνουν. Διαφορετικές φωνές, κοινός τόπος. Μέσα από προσωπογραφίες και εξομολογήσεις, ο γείτονας και ο περαστικός συστήνονται στον αναγνώστη, σχηματίζοντας ένα μωσαϊκό εικόνων και συναισθημάτων. Το συλλογικό αυτό έργο είναι η διαδρομή εννέα ξένων που ανέβηκαν στο ίδιο λεωφορείο.

Το άλλο ρούχο του φόβου

Αφηγήσεις καθημερινές, κάποτε σουρεαλιστικές, αποδίδονται με μια λογοτεχνική "μονοκοντυλιά" κι έναν ωμό, στα όρια του κυνικού, ρεαλισμό. Χαμένα όνειρα, ευσεβείς πόθοι, προκαταλήψεις, υποκρισία είναι μερικά από τα θέματα που αναδύονται από τις σελίδες της συλλογής, η οποία αποτελείται από τριάντα έξι αφηγηματικές μικρό-γραφίες. Ο συγγραφέας εξερευνώντας τις δυνατότητες της μικρής φόρμας αποτυπώνει πότε σε μια σύντομη παράγραφο κι άλλοτε σε εκτενέστερα...

Terra Sigillata

Αρχείον της ιεράς θεολογικης σχολής της Χάλκης Θεολογικής σχολής της Μεγάλης του Xριστού εκκλησίας

Αρχείον της ιεράς θεολογικης σχολής της Χάλκης Θεολογικής σχολής της Μεγάλης του Xριστού εκκλησίας

Βυζάντιο

Το Βυζάντιο σε Εικόνες από τη Σ. Ζαραμπούκα, αποτελείται από ένα κείμενο που παραθέτει απλά τα γεγονότα και δημιουργεί το πλέγμα πάνω στο οποίο αναπτύσσονται εικόνες και διάλογοι.