Η Μάσκα και η Ψυχή
Ο Σαλιάπιν είναι μια μεγάλη μορφή του 20ου αι. που επί 35 χρόνια τραγουδούσε στις σκηνές της όπερας όλου του κόσμου. Συγκαταλέγεται στους μεγαλύτερους τραγουδιστές της όπερας. Πέρα από τη σπάνια φωνή μπάσου και την τεχνική του, ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις για έναν άλλο τρόπο έκφρασης ο οποίος δεν περιορίζεται στο τραγούδι αλλά δημιουργεί ένα θεατρικό γεγονός. Η αυτοβιογραφία του απευθύνεται σε μουσικούς αλλά και σε ανθρώπους του θεάτρου γιατί...
Το Χαμάμ
Ο συγγραφέας οδηγεί τον αναγνώστη στην πατρώα γη, την Πόλη, όπου το χαμάμ, αποτελεί τον κατ' εξοχήν τόπο επικοινωνίας των συνανθρώπων του.
Ιωάννης Καντακουζηνός
Ο Ιωάννης Καντακουζηνός κυβέρνησε ως αυτοκράτορας του Βυζαντίου στην Κωνσταντινούπολη από το 1347 μέχρι το 1354. Ήταν σύγχρονος του Στέφανου Δουσάν της Σερβίας και του Οσμάν, πατέρα των Οσμανλιδών ή αλλιώς του οθωμανικού τουρκικού λαού.
Το κορίτσι απ΄ τη Σαμψούντα
Η Καλλιόπη πίστευε μέχρι τα εννιά της χρόνια πως το χειρότερο που της είχε τάξει η ζωή ήταν τα παράξενα μάτια της, για τα οποία την κορόιδευαν οι συμμαθήτριές της στο Παρθεναγωγείο, επειδή δε γινόταν να γνωρίζει πόσα άλλα της είχε η μοίρα γραμμένα.
Οι τελευταίοι Γαληνότατοι
Οι Τελευταίοι Γαληνότατοι (1961) έχουν ως θέμα τους το βίο και τα έργα των τελευταίων Κομνηνών, του Ιωάννου, του Μανουήλ και του Ανδρόνικου, όπως τα εξιστόρησε, υποτίθεται, ένας άγνωστος χρονογράφος από την Καππαδοκία, που έζησε μαζί τους στο Ιερό Παλάτιο και στα αντίσκηνα της εκστρατείας.
Η γυναίκα του Σουλτάνου
Πίσω από τα μεγάλα τείχη και τις επιβλητικές αψίδες του παλατιού της Μεκνές, ο Νους-Νους, αιχμάλωτος γιος φυλάρχου, σκλάβος πλέον και γραφέας της Aυλής, κατηγορείται για φόνο.
Κοκκινοσκουφίτσα πόλη
Η πραγματική πόλη του Ρίο με τη βία και τον ερωτισμό της γίνεται η μεταφορική εσωτερική διαδρομή της πρωταγωνίστριας προς τη μοίρα της, συμπλέκοντας την δίψα και το πάθος με την έκσταση και τον θάνατο. Δύο ομόκεντρες ιστορίες, της ηρωίδας και της αφηγήτριας, που θα ταυτιστούν ως θριαμβευτικός αποχαιρετισμός του Ρ ίο και ως ύμνος στην αιωνιότητα της γραφής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η μάστιγα της Ασίας
Η Μάστιγα της Ασίας αποτελεί μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία του διπλωμάτη Τζορτζ Χόρτον, που υπηρετούσε ως γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη τα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Πόλεις από γυναίκες
Το βιβλίο μας προσφέρει ένα κάπως αλλιώτικο ταξίδι: Θα βρεθούμε σε δεκαέξι πόλεις της Τουρκίας, αγγίζοντας όχι τις ιστορικές και μυθικές τους μνήμες ή τις φυσικές τους ομορφιές, αλλά τον κόσμο κάποιων γυναικών που έζησαν, ερωτεύτηκαν, χάρηκαν, απογοητεύτηκαν, αγάπησαν, πόνεσαν σε καθεμιά απ' αυτές τις πόλεις. Θα γνωρίσουμε δεκαέξι διαφορετικές γυναίκες, όπου για την καθεμιά θα πείτε:" Κάπου την ξέρω!"
Ημερολόγιον του Αρχιπελάγους
Ομότιμος καθηγητής Ανθρώπινης Οικολογίας στο τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου (Μυτιλήνη).Έχει διδάξει και συμμετάσχει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια σε πανεπιστήμια στα Παρίσι, Σμύρνη, Κομοτηνή, Κωνσταντινούπολη, Γενεύη, Βερολίνο. Ερευνητής, μέλος της Ουνέσκο, οργάνωσε το ερευνητικό πρόγραμμα των μικρών μεσογειακών νήσων. Σε διάφορες εθνο-αρχαιολογικές έρευνες και ναυαγοσωστικές εργασίες επισκέφτηκε και ερεύνησε...
«...Τον τόπο που γεννήθηκες δεν θα τον ξεχάσεις ποτέ»
1964. Η τούρκικη κυβέρνηση αποφασίζει να απελάσει τους Έλληνες υπηκόους κατοίκους της Τουρκίας. Μόνο μια βαλίτσα μπορούσαν να κρατούν. Εκεί μέσα να χωρέσουν τα ρούχα, ελάχιστα υπάρχοντα και τις μνήμες μιας ζωής. Μια καλής ζωής. Και μετά το άγνωστο. Η νέα Πατρίδα. Η Ελλάδα.
Σπουδές Πάνω στην Βυζαντινή Ιστορία
Όπως λέει και ο μεγάλος Γάλλος βυζαντινολόγος Κάρολος Ντηλ όταν, το 1870, ο Αλφρέντ Ραμπώ δημοσίευσε το πρώτο σημαντικό του έργο, με τίτλο Η Ελληνική Αυτοκρατορία τον 10ο αιώνα. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος «το να ενδιαφέ-ρεται κανείς για τη λησμονημένη ιστορία του Βυζαντίου συνιστούσε καινοτομία, σχεδόν τόλμη...
Μικρά Ασία, Ιστορία των Μέσων Χρόνων
Αν η Κωνσταντινούπολη ήταν η καρδιά της Αυτοκρατορίας, η Μικρά Ασία ήταν οι πνεύμονές της.
Επιχείρηση Νέμεσις
Σε επίπεδο ιστορικό η «Νέμεσις» είναι ίσως η πιο ασυνήθιστη καταδίωξη ανθρώπου του αιώνα. Είναι επίσης η λιγότερο γνωστή, υπό την έννοια ότι οι οργανωτές της κράτησαν πεισματική σιωπή μέχρι το θάνατό τους.
Ταξίδι στην Ανατολή
Στην Ανατολή, τον αγαπημένο προορισμό των λογίων του 19ου αιώνα, ταξίδεψε ο Νερβάλ το 1842 και κατέγραψε τις αναμνήσεις του στον παρόντα τόμο.
Τα σπίτια της γιαγιάς μου
Κάθε σπίτι της γιαγιάς αντικατοπτρίζει φαντασιακά τους περιπετειώδεις αγώνες των Ρωμιών της Πόλης στα πρόθυρα της τρίτης χιλιετίας, η οποία άλλαξε τη ζωή, τις αξίες και την τύχη μας στον τόπο αυτό που γεννηθήκαμε και θεωρούμε πατρίδα μας: Την Κωνσταντινούπολη. Εδώ μεγαλώσαμε, εδώ σπουδάσαμε, εδώ αγαπήσαμε, ζήσαμε κι αγκαλιάσαμε την τύχη μας και όλα όσα έμελλε αυτή να προσδιορίσει...
Σεπτεμβριανά 55 Β έκδοση συμπλρωμένη
Τα Σεπτεμβριανά του 1955 όπως αποτυπώθηκαν στον εληνικό και ξένο Τύπο.
Η ελληνική επανάσταση του 1821
Στα σύνορα με τα Αγγλικά Επτάνησα, η Ακαρνανία αντιμετωπίζει την εχθρότητα του Μέτερνιχ για την επανάσταση και την αρχική αρνητική στάση της Αγγλίας. Οι αναφορές των Άγγλων προξένων της Πρέβεζας και της Πάτρας περιγράφουν τα γεγονότα καθώς με τον χρόνο και τη βοήθεια των Φιλελλήνων και του λόρδου Βύρωνα, οργανώνεται και εδραιώνεται η Επανάσταση. Από την Πίζα, όπου έχουν συγκεντρωθεί οι Έλληνες, ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας αλληλογραφεί και συμβουλεύει τον...
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Νουάρ
Το "Κωνσταντινούπολη νουάρ" παρουσιάζει διηγήματα από μια πόλη που είναι ταυτοχρόνως αρχαία και μοντέρνα, ασιατική και ευρωπαϊκή, γυαλιστερή σαν καρτ- ποστάλ, που βράζει από θυμό. Καθώς έφταναν τα διηγήματα για το "Κωνσταντινούπολη νουάρ", μας γινόταν όλο και πιο φανερό ότι αυτό που διαμορφωνόταν δεν ήταν απλώς μια συλλογή από σκοτεινές ιστορίες που λάμβαναν χώρα στην παλιά Σταμπούλ, αλλά ένα ολοζώντανο πορτραίτο της πόλης ή, τουλάχιστον, μια άκρως...
Οι κουρελούδες της Αλισάβας
Από μικρό κορίτσι, διάλεγε τα ρουχαλάκια τους, τα λουρίδιαζε για τις κουρελούδες της και αναθυμόταν τους αγαπημένους της στην αντίπερα όχθη. Κουβέντιαζε μαζί τους, έκλαιγε που δεν μπορούσε να τους αγγίξει, θύμωνε και μέρευε, αλλά δεν τους αποχωριζόταν.