Αγνή η Φράγκα

Η «Αγνή η Φράγκα» αγκαλιάζει μια εξαετία της πιο κρίσιμης εποχής του Βυζαντίου, που έχει σαν κορύφωμά της την Δ’ Σταυροφορία, που θα είναι το δεύτερο μέρος του μυθιστορήματος.

Σερενάτα

Όλα ξεκινούν μια κρύα ημέρα του Φεβρουαρίου του 2001, όταν η Μάγια Ντουράν, τριάντα έξι ετών, υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πανεπιστημίου της Ιστανμπούλ, υποδέχεται στο αεροδρόμιο της πόλης τον γερμανικής καταγωγής Αμερικανό καθηγητή

Αγνή η Φράγκα

Αγνή η Φράγκα. Ήταν κόρη του ρήγα της Φράντσιας Λουδοβίκου του Ζ’. Ήρθε οκτάχρονη παιδούλα στην Κωνσταντίνου Πόλη (1179), όταν αυτοκρατόρευε ο Μανουήλ Α’ Κομνηνός, για να γίνει σύνευνη του γιού του, του δωδεκάχρονου Αλέξιου και αυτοκρατόρισσα με το όνομα Άννα.

Σαν τα τρελά πουλιά

Λωξάντρα

Η Λωξάντρα δεν είναι απλώς βιογραφία, ούτε απλώς μυθιστόρημα. Στο συναρπαστικό αυτό κείμενο, οι πραγματικοί και οι φανταστικοί χαρακτήρες συγχωνεύονται για να αναπλάσουν την εικόνα της Πόλης πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Λωξάνδρα είναι η ιστορία της γιαγιάς της συγγραφέας: μέσα από αυτήν η συγγραφέας ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή

Ο νονός μου ο Καλόγερος

-Αφήστε τη σε μας, είπαν οι καλοί Τούρκοι γείτονες στους γονείς της, κι όταν ηρεμήσουν τα πράγματα, έρχεστε να την πάρετε. Κανείς όμως δεν τη αναζήτησε ποτέ κι ήταν πια 65 χρονών, παντρεμένη με τέσσερα παιδιά. Και για να ξορκίσει το όνειρό της, μας μουρμούρισε με πόνο:

Ο μεγάλος σοφός

«Εγώ, ο Θεόδωρος, ένας μαθητευόμενος μοναχός, ένας υπάκουος αντιγραφέας, γέννημα της Πόλης, έφυγα κυνηγημένος απ' τον τόπο μου λίγο πριν πέσει στα χέρια των Οθωμανών, ζωσμένος εννιά χειρόγραφα. Εννιά θησαυρούς που φύλαξα με κίνδυνο της ζωής μου.

Τρείς άνθρωποι στο δρόμο

Ο Γιακούπ, ένας εικοσιπεντάχρονος φοιτητής, φεύγει στο εξωτερικό με προορισμό μια μικρή παραθαλάσσια πόλη της Γαλλίας και περνάει τρεις υπέροχες εβδομάδας απολαμβάνοντας την ατμόσφαιρα του Μουντιάλ του 1998 με συνομήλικούς του από χώρες της Ευρώπης? τη Βοσνία, τη Σερβία, το Μαρόκο, την Τσεχία και την Ουκρανία.

Η Σμύρνη στις φλόγες

Με άξονα την πολεµική σύγκρουση ανάµεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία µεταξύ 1919 και 1922, που κορυφώνεται µε τον διωγµό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και την καταστροφή της Σµύρνης, ο Οµέρο Αρίτζις αφηγείται τις δραµατικές συνέπειες του διωγµού αυτού.

Διακοπές στον Καύκασο

Το νούμερο 31328

Το Νούμερο 31328 είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοχτώ χρονών οδηγήθηκε από τους Τούρκους στα κάτεργο της Ανατολής. Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό, "δαντικό" χρονικό, "γραμμένο με αίμα".

Λεωνής

Το διάσημο εξομολογητικό μυθιστόρημα του Γιώργου Θεοτοκά, όπου τα προσωπικά βιώματα μετατρέπονται σε καθολική θεώρηση μιας εποχής.

Οι μαυρόλυκοι

Το κορίτσι απ΄ τη Σαμψούντα

Η Καλλιόπη πίστευε μέχρι τα εννιά της χρόνια πως το χειρότερο που της είχε τάξει η ζωή ήταν τα παράξενα μάτια της, για τα οποία την κορόιδευαν οι συμμαθήτριές της στο Παρθεναγωγείο, επειδή δε γινόταν να γνωρίζει πόσα άλλα της είχε η μοίρα γραμμένα.

Εγώ ο Μανώλης Αξιώτης

Τα δυο βιβλία του Μανώλη Αξιώτη, του κεντρικού ήρωα και πρωταγωνιστή των «Ματωμένων Χωμάτων», που έζησε όσο λίγοι άνθρωποι τα δεινά και τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου, συγκλονίζουν, καθώς αφηγούνται τα πάθη της Μικρασίας, τα βάσανα της προσφυγιάς και τα μετέπειτα ταραγμένα χρόνια ως τη δεκαετία του 1960.

Ούτε το όνομα μου

Γραμμένη από την κόρη της, την Thea,η βασανιστική αφήγηση της Σάνο για τον αφανισμό της οικογένειας και του κόσμου της ξεδιπλώνεται με τόσο ζωντανές λεπτομέρειες που κάθε σελίδα σκίζει το μυαλό και την καρδιά.

Ένοχες σιωπές

Kάθε ζωή είναι φτιαγμένη από μέρες, νύχτες και αναμνήσεις. Η τύχη είναι ένα πεινασμένο αγρίμι που κανείς δεν ξέρει ποτέ, πότε θα επιτεθεί για να κατασπαράξει τη λεία του. Η μοίρα των ηρώων διασταυρώνεται και όλοι τους μπλέκονται στο γαϊτανάκι της ζωής. Μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία.

Στον φεγγίτη του μυαλού

Ώσπου η φωνή της µάνας του, τον φώναζε µε τ’ όνοµά του, Μιχάλη, παρατείνοντας το ήτα για κάµποσο. Αµέσως µετά φώναζε τ’ όνοµα του αδελφού του. Κι αυτός συνέχιζε να κυλάει το τσέρκι του. Ήταν τόσο συναρπαστικό, γιατί διαρκώς εκινείτο, πήγαινε πάντα παρακάτω, αναπηδούσε στα χαλίκια. Ποτέ δεν σταµατούσε κι αυτός το βοηθούσε να µην πέσει. Έτσι έσωζε τον εαυτό του από τη σκόνη του δρόµου, που πριν κατακαθήσει και τον σκεπάσει, είχε πια φύγει.

Τα αδέσποτα των Χριστουγέννων

Διηγήματα αναφορικά με τα Χριστούγεννα και όχι μόνον, που προσπαθούν να δείξουν το αληθινό πρόσωπο της πραγματικότητας σε σχέση με τη γιορτινή, ανέφελη και καταναλωτική πλευρά των Χριστουγέννων.

Ο θείος Καρνίκ

Ο Αντάν (Αντρανίκ) Οζέρ γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Στα πεζογραφήματά του επικεντρώνεται συνήθως στους μικροαστούς Αρμένηδες της Κωνσταντινούπολης, καταγράφοντας μεθοδικά τις αντιδράσεις τους σε απλά, συνηθισμένα επεισόδια της καθημερινότητας, αποφεύγοντας τις απευθείας περιγραφές των χαρακτήρων. Τα διηγήματά του συνθέτουν ένα λεπτοδουλεμένο ψηφιδωτό της μεταπολεμικής Αρμένικης κοινότητας της Πόλης.