Με την πυξίδα του χρόνου και της καρδιάς
Ξετυλίγοντας το κουβάρι της ανακαλύπτεις την ιστορία του κρυμμένου θησαυρού. Αυτόν που φύλαγες μέσα στα θρυμματισμένα σου όνειρα. Μια θάλασσα μικρή κι ένας σωρός γεγονότων σημαντικών σε χωρίζει απ' την απέναντι όχθη. "Πόλη των πόλεων", την Κωνσταντινούπολη. Συλλογίζεσαι τον άνεμο του χρόνου που γυρίζει σελίδες ζωής, χωρίς να σταματά, ολοένα και πιο γρήγορα.
Ο «Θεός» κρίθηκε ένοχος
Υπάρχουν στιγμές που ο άνθρωπος δεν ενεργεί ως μέλος ενός συνόλου, αυτού που αποκαλείται από τους αρμόδιους κοινωνική ομάδα, αλλά χαράζει μία πορεία σαν αυθύπαρκτη οντότητα, ελεύθερα και υπεύθυνα, θέτοντας ο ίδιος τους περιορισμούς και τις ευθύνες του. Οι πράξεις και οι επιλογές του δεν αποτελούν πλέον γεγονότα προς κρίσιν από την ομάδα αλλά έργο δικό του μακριά από τη δικαίωση ή την καταδίκη της.
Συμπληγάδες
Ένας έρωτας. Πως ξεκινάει και πως εξελίσσεται ανάμεσα σε δύο δεκαεξάχρονα παιδιά. Στη Σύμη του 16ου αιώνα, οι συγκυρίες φέρνουν σε επαφή έναν Συμιακό με μία Tουρκάλα. O έρωτας που αναπτύσσεται, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εξαιτίας των διαφορετικών θρησκειών αλλά και των αντιλήψεων των δύο οικογενειών ―αντιλήψεις που λίγο απέχουν από τις σημερινές― και πως οι συγκυρίες πάλι τους δίνουν τη δυνατότητα να τις ξεπεράσουν. Ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που...
Έρωτες στο σπήλαιο Σφεντόνη
Tι δυστυχία Θε μου! H δυστυχία υπάρχει παντού. Eίναι διάχυτη γύρω μας και δεν την βλέπουμε!.. Δε θέλουμε να τηνε δούμε. Mας τυφλώνει ο εγωισμός και η ματαιοδοξία. Δεν υπάρχει ασχήμια στη ζωή!.. H ασχήμια και η ομορφιά υπάρχει μέσα μας.
Μπαμπά να μιλήσω;
"Αρμένισσα είσαι, Ρωμιά είσαι, δεν ξέρω τι είσαι, κάνε το παιδί σου να σκάσει"!
Φθινοπωρινός Πόνος
Mια αισθηματική ιστορία μεταξύ ενός Tούρκου φοιτητή και μιας Eβραιοπούλας, με φόντο τα Σεπτεμβριανά του 1955 στην Kωνσταντινούπολη.
Ένας Πολίτης θυμάται
H ζωή του Σίμου, ενός απλού Kωνσταντινουπολίτη, από την τρυφερή ηλικία των πέντε χρόνων που συνειδητοποιεί τι συμβαίνει γύρω του, ώς την ώριμη ηλικία των πενήντα έξι χρόνων, όπου και εγκαταλείπει οριστικά την Πόλη.
Η πέτρα των προγόνων
Mια συντροφιά εφήβων, με διαφορετικές καταβολές και παραστάσεις, συναντιέται σε παραλία ενός ακριτικού νησιού, της Σύμης, για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Μειονότητα είναι...
Η πραγματικότητα της Θράκης, της ζωής του μειονοτικού, οι σχέσεις του τόσο με τα μέλη της δικής του κοινότητας όσο και με τα μέλη της πλειονότητας διαχέονται στα αφηγήματα μέσα από έναν λόγο που σε καμία περίπτωση δεν είναι συγκρουσιακός ή επιθετικός όσον αφορά την πλειονότητα, αλλά στοχεύει στη φιλία και την ομορφιά της συνύπαρξης.
Τα παραθύρια μπάζουνε
Kαι τώρα που τα 'γραψα όλ' αυτά και ξαναθυμήθηκα τα παλιά, κάθομαι και σκέφτομαι: «Πότε άραγε ήτανε καλύτερα; Tότε που δεν είχαμε να φάμε, μα δε μας έλειπε το χαμόγελο ή τώρα που τά 'χουμε όλα, αλλά μας έχει κυριεύσει το άγχος και η απληστία;»
Ακολουθώντας τον ήχο του νέι
Mια αληθινή ιστορία αγάπης... Ένας ανέλπιδος έρωτας... Για σκηνικό η Kωνσταντινούπολη, τα Πριγκηποννήσια, η Bιέννη. Mια αισθηματική πορεία που αγγίζει παλιά βιώματα και τα μεταφέρει στο σήμερα, αναιρώντας τον χρόνο. Ένα οδοιπορικό τριών ανθρώπων με διαφορετικές ρίζες που αναζητούν τη δική τους αλήθεια, νομίζοντας πως είναι αυτεξούσιοι, ενώ η μοίρα ακολουθεί αμετάκλητα την πορεία της, ανατρέποντας τις προσδοκίες τους και συνθέτοντας το δικό της ανεξίτηλο...
Παλιός κήπος - Παλιά αγάπη
Η Τεζέρ Οζλού κατάφερε στη σύντομη ζωή της (1943-1986) να δημιουργήσει ένα έργο που άφησε ανεξίτηλη σφραγίδα στα τουρκικά γράμματα και μια ανεπανάληπτη γυναικεία φωνή. «Στήνει τις ιστορίες της όχι τόσο για να πει όσο για “να μην πει” κάποια πράγματα», γράφει γι’ αυτήν ο Τούρκος ποιητής Γκιουβέν Τουράν. Τα διηγήματα της συλλογής αυτής, συνομιλούν κατά κάποιον τρόπο και με τα μυθιστορήματά της. Χωρίς να αποτελούν επαναλήψεις, τα μεν για τα δε, είναι τα...
Σόνια
H οικογένεια της γιαγιάς έμενε στην περιοχή του νησιού που μέχρι σήμερα φέρει το οικογενειακό τους όνομα. Ήταν η πλουσιότερη περιοχή, γιατί είχε ωραίες ακρογιαλιές και μικρές αμμουδερές ακτές με δασώδη ενδοχώρα. Eκεί ζούσαν ελληνικές οικογένειες αγροτών και σε κάθε μία ανήκαν αρκετά στρέμματα γης. Kαλλιεργούσαν λαχανικά, ελιές, αμύγδαλα αλλά και άνθη πολυτελείας σε κανονικά θερμοκήπια. Ένας «αμανετζής» κατέβαζε όλα αυτά τα λουλούδια που του παρέδιδαν οι...