Η ανέραστη δεσποινίςκυρία Ερασμία
Schopenhauer: «Χωρίς την ύπαρξη της γυναίκας, η αρχή της ζωής μας θα ήταν αδύνατη, το μέσο στερημένο από ευχαρίστηση και ηδονή, το δε τέλος χωρίς παρηγοριά». Στο πέρασμα των χρόνων άλλαξε ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία. Μπορεί οι νέες κοπέλες με τις σπουδές και την εργασία τους να απέκτησαν ελευθερία και ανεξαρτησία αλλά ήταν βαρύ το τίμημα. Η ζωή τους έγινε δύσκολη, η εύρεση του σωστού συντρόφου δυσκολότερη και η απόκτηση παιδιού δυσκολότατη.
Δοξογράφημα
Το βιβλίο αναφέρεται στα αποστάγματα σοφίας δυόμιση χιλιάδων χρόνων, ξεκινώντας από τους αρχαίους Έλληνες.
Κωνσταντινούπολη
Το βιβλίο περιγράφει τους διωγμούς, τους εξαναγκασμούς, τις απελάσεις και τις μεθοδεύσεις που λόγω της ανεπίτρεπτης ιστορικής- πολιτικής ανεπάρκειας και των λαθών της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είχαν σαν αποτέλεσμα η Πόλη, που για περισσότερα από 1.600 χρόνια ήταν άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο ελληνική, η Κωνσταντινούπολη των 300.000 ελλήνων να καταλήξει στις μέρες μας στον θλιβερό αριθμό των λιγότερων των 2.000 Ρωμιών
Κωνσταντινούπολη - Αθήνα
Τι να λησμονήσω, τι να θυμηθώ, ήταν μια φορά και έναν καιρό, έλεγαν οι στίχοι στο παλιό εκείνο νοσταλγικό τραγούδι. Ήταν πράγματι πιο όμορφα όσα πέρασαν και έφυγαν; Μήπως μας φαίνονται έτσι επειδή είναι συνδεδεμένα με τα νιάτα μας, με τη ζωή μας που γλίστρησε μέσα από τα χέρια μας χωρίς να το καταλάβουμε; Σίγουρα ήταν μια φορά και έναν καιρό, μια και δεύτερη φορά δεν υπάρχει ούτε και δεύτερος καιρός. Ο μοναδικός καιρός που έχουμε είναι λίγος και τελειώνει...
Αναμνήσεις μιας λευκής μπλούζας
Από την πρώτη επαφή ο φοιτητής της ιατρικής διαπιστώνει το θαύμα της δημιουργίας και απορεί πως έγιναν όλα αυτά τα απίστευτα από τα οποία αποτελείται ο άνθρωπος. Την πολυπλοκότητα των διαφόρων οργάνων και συστημάτων, τη λειτουργία τους, την παθολογία τους. Μαζί με όλα αυτά απαραίτητες στην ιατρική πράξη είναι και άλλες ιδιότητες, όπως η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η συμπόνοια, η συναίσθηση, η κατανόηση αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς και...
Να ζεις το όνειρό σου στο ημερολόγιο ενός τρελού
Δεν ήταν λίγοι οι ηθοποιοί που μου είπαν ότι πολλές φορές στο τέλος της παράστασης μοιράζονται τα χρήματα και αυτά που τους αναλογούν φτάνουν μόνο για μια τυρόπιτα, η οποία στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να συνοδευτεί και από ένα αναψυκτικό. Υπάρχουν όμως δυστυχώς και εκείνοι που δεν αμείβονται καθόλου και αναγκαστικά ασχολούνται με κάποια άλλη δουλειά για βιοπορισμό.