Στο έργο «Ελληνισμός και Δαρδανέλλια» αποδίδονται όλα εκείνα τα ιστορικά, τοπολογικά και ανθρωπολογικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ελληνικότητα των περιοχών, από την

είσοδο των στενών του Ελλήσποντου έως την Κωνσταντινούπολη, μία ελληνικότητα που κράτησε τουλάχιστον 4.000 χρόνια από την αρχαιότητα έως την Μικρασιατική Καταστροφή (1922).

Οι Έλληνες επέζησαν, αναπτύχθηκαν και επιβλήθηκαν παρά τους διωγμούς, τις σφαγές, τις καταπιέσεις των Οθωμανών, που τους ήθελαν ραγιάδες. Τα χαρίσματα των Ελλήνων, η

επιδεξιότητα στο εμπόριο, η εφευρετικότητα τους, βοήθησαν τους Οθωμανούς να εκσυγχρονιστούν.

Η κατάστασή του τουρκικού πολεμικού και εμπορικού στόλου, μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, παρέμενε εξαιρετικά προβληματική, χωρίς την υποστήριξη των Ελλήνων ναυτικών, οι οποίοι είχαν ήδη διαφύγει στην ελεύθερη και αναγεννημένη Ελλάδα.