Το συγκεκριμένο βιβλίο ανοίγει άλλη μια πύλη προσέγγισης ενός πολυδιάστατου θέματος, του ρεμπέτικου τραγουδιού και προσπαθεί να φωτίσει, σε συνάρτηση με τα ιστορικά γεγονότα, την κοσμοθεωρία και τη νοοτροπία των λαϊκών πληθυσμών στην Ελλάδα κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, καθώς η αντισυμβατική εκδοχή του λειτούργησε και ως συνολική πολιτισμική ταυτότητα.
Η μελέτη εστιάζεται στα χρόνια του Μεσοπολέμου και το πλοίο με το μουσικό φορτίο του ρεμπέτικου ξεκινά από το μουσικό χωνευτήρι της Ανατολής, της Πόλης και της Σμύρνης, φθάνει στο περιθώριο της Σύρου, σαλπάρει για την Αμερική, για να καταλήξει στις φτωχογειτονιές των προσφύγων στην Αθήνα και τον Πειραιά.