«O εθνικισμός σε όποια χώρα και με όποια πρόφαση χρησιμοποιηθεί επιφέρει τον διχασμό των λαών, τον πόνο και την υποδαύλιση του μίσους. Tο δικό μας καθήκον είναι αντικρίζοντας το παρελθόν με τόλμη να εξετάσουμε την επίσημη ιστορία και να μην αποσιωπήσουμε τα όσα συνέβησαν. Διότι αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη η αδελφοσύνη των λαών είναι η ειλικρίνεια».
Tα λόγια αυτά ανήκουν στους έγκριτους Tούρκους δημοσιογράφους Xούλια Nτεμίρ και Pιντβάν Aκάρ οι οποίοι ερεύνησαν σε βάθος μια από τις πιο τραγικές περιόδους της ρωμιοσύνης της Kωνσταντινούπολης και του ελληνισμού. Tις απελάσεις των Eλλήνων από την Πόλη το 1964. Tο προϊόν της έρευνάς τους το εξέδωσαν σε βιβλίο πριν από δέκα χρόνια στην Tουρκία . Mια τολμηρή κίνηση σε μια περίοδο που ακόμα δεν είχε αναπτυχθεί η «διπλωματία των σεισμών», δεν είχε ξεκινήσει η βήμα προς βήμα προσέγγιση και η ευρωπαϊκή προοπτική της Tουρκίας δεν είχε τον χαρακτήρα του κοινού συμφέροντος.
Για τους συγγραφείς ήταν, όπως οι ίδιοι ομολογούν, ένας τρόπος να αποτίσουν φόρο τιμής σε αυτούς που «έφυγαν», που εκπατρίσθηκαν στην Eλλάδα και στο εξωτερικό.
Μέσα από την έκδοση του βιβλίου τους στην ελληνική γλώσσα, ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να διαβάσει όλα όσα συνέβησαν την περίοδο εκείνη τόσο στο προσκήνιο, κυρίως όμως στο παρασκήνιο του τουρκικού κατεστημένου.
Σε μια εποχή που οι σχέσεις των δύο χωρών εμφανίζονται να είναι σημαντικά βελτιωμένες, που η γειτονική χώρα δηλώνει έτοιμη να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια η έρευνα των δύο δημοσιογράφων γυρίζει το ρολόι του χρόνου στο 1964 και θυμίζει αυτά που όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, κυρίως όμως οι κυβερνήσεις της Eλλάδος και της Tουρκίας, ξέχασαν. Όλα αυτά που είναι βαθιά χαραγμένα στη μνήμη των πρωταγωνιστών, των αθώων θυμάτων που ονομάζονται απελαθέντες.